
پس از سالها نبرد حقوقی با کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) و پیروزی بزرگ در پرونده مربوط به وضعیت توکن XRP، بسیاری از تحلیلگران انتظار داشتند شرکت ریپل (Ripple) بلافاصله مسیر عرضه عمومی سهام (IPO) را آغاز کند. اما برخلاف پیشبینیها، این شرکت اعلام کرده که برنامهای برای ورود به بازار سهام ندارد؛ تصمیمی که بازتاب گستردهای در فضای کریپتو ایجاد کرده است.
در ژوئیه ۲۰۲۳ دادگاه آمریکا حکم داد که XRP هنگامی که در صرافیهای عمومی معامله میشود، یک اوراق بهادار محسوب نمیشود. این رأی تاریخی، بزرگترین مانع ریپل برای ورود به بورس را از میان برداشت و بسیاری تصور میکردند شرکت بلافاصله IPO را کلید میزند. اما ریپل مسیر دیگری را انتخاب کرد.
طبق گفته مونیکا لانگ، رئیس ریپل، این شرکت امروز در بهترین وضعیت مالی خود قرار دارد. او تأیید کرد ریپل:
حدود ۵۰۰ میلیون دلار سرمایه جدید جذب کرده،
دارای ارزشگذاری حدود ۴۰ میلیارد دلار است،
و هیچ نیازی به تأمین سرمایه از بازارهای عمومی ندارد.
به گفته لانگ، ریپل ترجیح میدهد خصوصی باقی بماند؛ زیرا فشارهای بازار سهام آمریکا با مدل کسبوکار شرکتهای کریپتویی همخوانی ندارد. در بازار سهام سنتی، سرمایهگذاران به دنبال درآمدهای پایدار، قوانین روشن و نوسانات کم هستند؛ در حالی که شرکتهای بلاکچینی در فضایی پرفرازونشیب فعالیت میکنند.
نمونههای قابلتوجهی طی سالهای اخیر نشان دادند که ورود شرکتهای کریپتویی به بورس الزاماً به معنای موفقیت نیست:
کوینبیس (Coinbase) در سال ۲۰۲۱ وارد بازار سهام شد؛ اما با وجود رشد چشمگیر بازار کریپتو در سال ۲۰۲۵، سهام این شرکت حدود ۳۰ درصد افت را تجربه کرده است.
رابینهود (Robinhood) نیز مسیر مشابهی طی کرد. پس از IPO، نوسانات بازار، کاهش حجم معاملات و فشارهای نظارتی باعث شد عملکرد سهام آن بسیار ضعیفتر از انتظار باشد.
ریپل با مشاهده این روند، تصمیم گرفت از ورود زودهنگام به بازار بورس اجتناب کند تا از نوسانات و فشارهای فصلی گزارشدهی مالی در امان باشد.
ریپل بخش عظیمی از داراییهای خود را بهصورت توکن XRP نگه میدارد. ورود شرکت به بازار سهام میتواند تضاد منافع میان سهامداران و دارندگان XRP ایجاد کند؛ برای مثال:
سهامداران ممکن است به ریپل فشار بیاورند تا ذخایر XRP را نقد کند،
یا ساختار توکنومیک آن را تغییر دهد.
ریپل با خصوصی ماندن، کنترل کامل استراتژی توکنی و رشد اکوسیستم خود را حفظ میکند بدون آنکه تحت نگاه موشکافانه سرمایهگذاران والاستریت قرار گیرد.
تصمیم ریپل عقبنشینی نیست، بلکه تاخیر استراتژیک محسوب میشود. این شرکت منتظر عواملی است که هنوز در آمریکا شکل نگرفتهاند، از جمله:
قوانین شفاف و واحد در حوزه کریپتو،
پایان فشارهای نظارتی SEC،
شرایط اقتصادی پایدارتر،
و بلوغ نگاه سرمایهگذاران سنتی نسبت به فناوری بلاکچین و داراییهای دیجیتال.
پیروزی حقوقی ریپل مقابل SEC یک نقطه عطف بزرگ بود، اما این پیروزی الزاماً به معنی ورود سریع شرکت به بازار بورس نیست. ریپل با انتخاب باقی ماندن در حوزه خصوصی، از فشارهای بازار والاستریت، نوسانات درآمدی و پیچیدگی مدیریت داراییهای XRP فاصله گرفته است. این تصمیم شاید در کوتاهمدت غافلگیرکننده باشد، اما در بلندمدت میتواند استقلال و انعطافپذیری بیشتری برای شرکت به همراه داشته باشد.


