به گفته منابع آگاه در بانک مرکزی هند، روپیه دیجیتال (Digital Rupee) بر بستر فناوری بلاک‌چین طراحی شده و عملکردی مشابه استیبل‌کوین‌های دلاری (مانند USDC یا USDT) دارد؛ با این تفاوت که به‌طور کامل تحت نظارت و پشتوانه دولت هند اداره می‌شود.
هر واحد از این ارز دیجیتال دقیقاً معادل یک روپیه فیزیکی است و توسط بانک مرکزی قابل تبدیل، پیگیری و کنترل خواهد بود.
هدف از این رویکرد، افزایش شفافیت در پرداخت‌ها، مقابله با پول‌شویی و کاهش هزینه‌های چاپ و نگهداری اسکناس عنوان شده است.
کارشناسان اقتصادی می‌گویند این پروژه، هند را در مسیر رقابت با کشورهایی مانند چین (یوان دیجیتال) و اتحادیه اروپا (یورو دیجیتال) قرار می‌دهد.
تمایز با رمزارزهای غیررسمی
با وجود رویکرد مثبت نسبت به روپیه دیجیتال، دولت هند همچنان موضع سختگیرانه‌ای در برابر رمزارزهای غیرمتمرکز دارد.
طبق سیاست‌های جدید مالی، معاملات رمزارزی با مالیات سنگین ۳۰٪ مواجه‌اند و زیان‌های ناشی از آنها قابل کسر از مالیات نیستند.
دولت هدف از این مالیات‌ها را جلوگیری از سفته‌بازی و حفظ ثبات اقتصادی عنوان کرده است.
کارشناسان معتقدند این سیاست دوگانه — محدودیت برای رمزارزهای خصوصی و حمایت از ارز دیجیتال ملی — نشان‌دهنده تلاش دهلی‌نو برای ایجاد تعادل میان نوآوری و کنترل مالی است.
مزایای احتمالی برای مردم و کسب‌وکارها
پروژه روپیه دیجیتال می‌تواند میلیون‌ها شهروند را وارد اقتصاد رسمی کند، به‌ویژه در مناطق روستایی که دسترسی به بانک‌ها محدود است.
به‌علاوه، انتظار می‌رود هزینه انتقال وجه و کارمزدهای بانکی کاهش یابد و پرداخت‌های برون‌مرزی ساده‌تر و سریع‌تر انجام شود.
گویال افزود:
«ما در حال ایجاد زیرساختی هستیم که مردم بتوانند در لحظه، بدون واسطه و با شفافیت کامل تراکنش انجام دهند. این آینده سیستم مالی هند است.»
جمع‌بندی
با ورود رسمی روپیه دیجیتال (Digital Rupee)، هند گام بلندی در مسیر بانکداری هوشمند و اقتصاد بدون پول نقد برمی‌دارد.
این پروژه نه‌تنها نماد نوآوری مالی است، بلکه می‌تواند مدل موفقی برای سایر کشورهای در حال توسعه باشد که به‌دنبال حفظ ثبات اقتصادی در عصر دارایی‌های دیجیتال هستند.
