پروژه‌های DePIN (شبکه‌های زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز) به‌عنوان نسل بعدی اینترنت اشیاء با فناوری بلاکچین معرفی شده‌اند، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از این پروژه‌ها به‌طور کامل از بلاکچین استفاده نمی‌کنند. با هدف پردازش سریع‌تر و مدیریت حجم بالای داده، بیشتر آن‌ها معماری ترکیبی را انتخاب کرده‌اند، جایی که تنها بخش محدودی از عملیات به بلاکچین وابسته است. به عنوان مثال، پروژه‌هایی مانند Helium از بلاکچین سولانا برای ذخیره داده‌ها استفاده می‌کنند اما محدودیت‌های مقیاس‌پذیری همچنان پابرجاست.
کارشناسان معتقدند که تبلیغات پیرامون این پروژه‌ها اغلب بیش از واقعیت است و این شبکه‌ها برای مقابله با چالش‌های زیرساختی نیاز به فناوری‌های ترکیبی دارند. استفاده از داده‌های خارج از زنجیره، مدیریت شبکه را آسان‌تر می‌کند، اما انتقاداتی نیز در زمینه کاهش شفافیت و غیرمتمرکز بودن مطرح شده است.
با توجه به این موارد، سرمایه‌گذاران و کاربران باید با دقت بیشتری به این پروژه‌ها نگاه کنند و عملکرد واقعی آن‌ها را مورد بررسی قرار دهند. برخی از تحلیلگران بر این باورند که اگرچه شبکه‌های DePIN با ایده‌های نوآورانه‌ای ارائه می‌شوند، اما در عمل با محدودیت‌های بزرگی در بهره‌گیری کامل از بلاکچین مواجه هستند. در نتیجه، برای علاقه‌مندان به این حوزه، توصیه می‌شود که هنگام بررسی و سرمایه‌گذاری در این پروژه‌ها، به واقعیت و چالش‌های فنی نیز توجه داشته باشند.
