دوج کوین چیست؟ (بخش اول)
ارز دیجیتال دوج کوین با نام اختصاری DOGE که در ابتدا تنها یک شوخی بود، به گرانترین شوخی جهان تبدل شد و حالا با بازاری میلیارد دلاری در زمره پرطرفدارترین ارزهای دیجیتال قرار قرار دارد به طوریکه بسیاری از چهره‌های مطرح حوزه فناوری و اقتصاد به دنبال گسترش فعالیت خود در آن هستند و می‌خواهند داشته‌های خود را در آن توسعه دهند. علاقه به ارز دیجیتال دوج کوین اما مختص به کاربران ایرانی نیست بلکه بسیاری از فعالان اقتصادی جهان سرمایه خود را روی این رمزارز متمرکز کرده‌اند چراکه هم قیمت مناسبی دارد و هم می‌تواند ثروت‌آفرینی بالایی برای افراد داشته باشد. از این موارد که گذر کنیم، باید دانست که اهداف پشت این ارز هم آنقدر جذاب است که کاربران را به سرمایه‌گذاری در آن مجاب کند.
تعریف دوج کوین
خلاصه باید گفت که بزرگترین دارایی دوج کوین در حال حاضر، نه جایگاه بالای او در بازار ارزهای دیجیتال است و نه حتی ثروت‌آفرین بودن آن، بلکه بزرگترین دارایی این ارز دیجیتال، جامعه وسیع کاربران آن است به طوریکه بسیاری از افراد از قشرهای مختلف، امروز در صف دارندگان این رمزارز هستند؛ صفی که به بیش از دو میلیون نفر می‌رسد. برای آگاهی از میزان شگفت‌انگیز بودن این عدد فقط کافی است بدانیم که تعداد ردیت اتریوم تنها یک میلیون نفر یعنی کمتر از نصف دوج کوین است. خب با این توصیف می‌توان گفت که دوج کوین حسابی جایگاه خود را بین مردم باز کرده و حالا به عنوان یک ارز مردمی، بخش زیادی از سرمایه قشرهای مختلف را به خود اختصاص داده تا جاییکه آن را پول خودمونی یا سرمایه فقرا می‌نامند.
ارز دیجیتال چیست؟
به طور خلاصه، ارزهای دیجیتال، واحد پول عصر جدید هستند. آنها به معنای ارزهای پولی که ما با آنها آشنا هستیم نیستند. هر ارز رمزنگاری شده هدف خاص خود را به عنوان یک ابزار معاملاتی دارد. ارزشمندی این ارزها و گسترش محبوبیت آن و موفقیتش در جلب سرمایه‌های مردمی به حدی بود که امروزه بیش از 2000 ارز دیجیتال مختلف وجود دارد که برخلاف بانک‌ها، سیستم‌های غیرمتمرکز دارند. با این تعریف، ارز دیجیتال یک ارز مجازی است که ارزش آن تا حد زیادی بر اساس محبوبیت شبکه یا زنجیره بلوکی است که از آن استفاده می‌کند و به تناسب، کاربرد هر یک از آنها با دیگری متفاوت خواهد بود. تلاش بر این است تا با این ارز و یا واحدی مالی در بستری فرامرزی و فراجغرافیایی و حتی فراتر از قوانین و مقررات دولت‌ها، شکاف‌های موجود را رفع کرد.
شاید ارز دیجیتال بتواند با رفع نقایص اقتصاد سنتی، در دوران پساپول و پسادلار، گونه‌ای دیگر از مبادله کالا به کالا را ایجاد کرده و ترویج کند و جهان آینده شاهد روزی باشد که هر کالا با ارز مختص به خود فروخته، خرید و یا مبادله شود. این مهم البته به قوانین و مقررات دقیق و نظام‌مندی احتیاج دارد چراکه در این نوع اقتصاد و رفتار مالی، هیچ ارزش واحدی بریا مقایسه ارزهای مختلف وجود نخواهد داشت و این به مراتب کار را سخت‌تر می‌کند اما همین که افراد می‌توانند کالای خود را بدون ارزشگذاری پول و بدون داد و ستد پولی واحد، مبادله کنند، شاید اقدامی جذاب باشد.
بلاک چین چیست
بلاک چین از دو کلمه Block و Chain ساخته شده و یک سیستم امن برای حفظ و نگهداری اطلاعات مختلف است و می‌توان با استفاده از آن فضایی امن برای ثبت و نگهداری اطلاعات ایجاد کرد. در واقع در هر بلاک، اطلاعات خاصی وجود دارد که در دسترس همه اعضای شبکه ات. نکته مهم درباره بلاک چین این است که اطلاعات آن با همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته می‌شود و همه افراد به همه اطلاعات دسترسی دارند؛ در نتیجه امکان هیچ دخل و تصرفی وجود ندارد. این مفهوم همزمان با تولد بیت کوین گسترش پیدا کرد چراکه این ارز دیجیتال به عنوان رهبر بازار رمزارزها، این این فناوری برای حفظ اطلاعات خود بهره برد.
اطلاعات در بلاک‌ها ثبت می‌شوند و بلاک‌ها با هم به صورت زنجیره‌ای مرتبط می‌شوند. این زنجیره، بلاک چین را تشکیل می‌دهد.
صرافی ارز دیجیتال چگونه کار می‌کند؟
موضع صرافی‌های ارز دجیتال در قبال مشتری هم متنوع است. در این مورد هم صرافی ارز دیجیتال عملکردی شبیه صرافی پول سنتی و رایج دارد به اینصورت که در برخی موارد خود صرافی ارز دیجیتال، مشتری ارز دیجیتال شما است و آن را در ازای پرداخت پول رایج و ملی از فرد خریداری می‌کند و از درآمد حاصل از فروش آن یعنی تفاوت بین خرید ارز دیجیتال از شما و فروش آن به فرد دیگر، به درآمد می‌رسد و در برخی موارد نیز در ازای دریافت وجه رایج (پول ملی) به مشتری خود ارز دیجیتال می‌فروشند و در نقش یک فروشنده ظاهر می‌شوند. در برخی موارد که البته کم هم نیست، صرافی‌ها به عنوان واسطه بین دو معامله‌گر ظاهر می‌شوند و ارز دیجیتال دیگری را در ازای پرداخت پول ملی به فرد دیگری می‌فروشند و بستر را برای معاوضه ارزهای دیجیتال دو معامله‌گر آماده می‌کنند و تنها به درآمد واسطه‌گری یا کارمزد اکتفا می‌کنند که البته برای ما ایرانی‌ها که به دلیل تحریم، محدودیت‌های متعددی برای فعالیت در بازار ارز دیجیتال داریم، بهترین نقطه شروع استفاده از صرافی‌های داخلی و ایرانی است چراکه آنها لااقل قواعد بازی در ان زمین ناهموار را می‌دانند و می‌دانند چطور می‌شود در شرایط تحریم، بستر لازم برای فعالیت رد حوزه ارز دیجیتال را فراهم کرد؛ البته که صرافی‌های ایرانی کارکردهای بسیار بالا و مطلوبی دارند به طوریکه می‌توان در آنها به راحتی در ازای پرداخت ریال، بیت کوین، اتر، تتر و سایر ارزهای دیجیتال اصلی بازار ارزهای دیجیتال را خرید، فروخت و یا معامله کرد بدون آنکه از ریسک بالای تحریم، استرسی به معامله‌گر وارد شود.
میم کوین چیست؟
اساساً واژه میم به تصاویر و یا فیلم‌هایی اطلاق می‌شود که خیلی زود توجه کاربران را به خود جلب می‌کند و به عنوان موضوعی خنده‌دار و شوخی، در فضای مجازی منتشر می‌شوند. در واقع، میم یک کنایه نسبت به موضوعاتی است که جامعه را با خود درگیر کرده است. یکی از میم‌های پرطرفدار، تصویر سگ شیبا اینو بود که کاربران اینترنت آن را به نمادی برای ابراز احساسات طنز و عجیب نسبت به موضوعات مختلف تبدیل کرده بودند.
برای شوخی ماندن دوج کوین هنوز یک گام دیگر باقی مانده بود. پالمر و مارکوس ویژگی بلاک‌های تصادفی در لاکی کوین را در ارز دیجیتال خود پیاده کردند تا با این کار ماینرهای دوج کوین را کلافه و عصبی کنند و آنها روی ان ارز دیجیتال برنامه‌ریزی درازمدت نکنند. به عبارت دیگر، هدف آنان تنها ایجاد ک فضای شوخی و خنده در بازار ارزهای دیجیتال بود نه اینکه یک ارز دیجیتال چند ده میلیارد دلاری بسازند.
دوج کوین چیست؟
دوج کوین نیز مانند بسیاری از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین یک ارز دیجیتال برای انتقال پول است که البته در عین این شباهت، تفاوت‌های بسیاری با بیت کوین دارد که شاید مهمترین آنها این باشد که دوج کوین اساساً بر اساس یک شوخی ایجاد شد اما خیلی زود شوخی شوخی جدی شد و به یک ارز محبوب در همه کشورهای دنیا و همه بازار ارز دیجیتال تبدیل شد.
حدود هشت سال پیش بود که در آذرماه ۱۳۹۲ (دسامبر ۲۰۱۳)، قیمت هر واحد بیت کوین به رکورد یک هزار دلار رسید. صفت رکورد شاید برای این قیمت الان خنده‌دار باشد اما باید متوجه بود که دقیقا در این قیمت بود که به یکباره نگاه همه نسبت به ارز دیجیتال تغییر کرد و ارز دیجیتال را برای اولین بار جدی گرفتند. چهار سال بعد از تولد بیت کوین بود که بیلی مارکوس ارز دیجیتال خود را با کمک جکسون پالمر که مدیر محصول و تحلیلگر داده در شرکت ادوبی بود، برنامه‌نویسی کرد و به این ترتیب دوج کوین در همان سال دیده به جهان ارز دیجیتال گشود.
نکته جالب اما این بود که مارکوس با نام جعلی شیبتوشی ناکاموتو که نامی کنایه‌آمیز به اتوشی ناکاموتو (خالق بیت کوین) بود و بدون اینکه حتی به بازاریابی و پذیرش آن از نظری داشته باشد، تنها با هدف شوخی با دنیای ارز دیجیتال و راه‌اندازی یک سیستم پرداخت دوستانه، این رمزارز را برنامه‌نویسی کرد.
نام و ایده لوگوی دوج کوین هم به طرزی شوخی‌آمیز از شیبا اینو گرفته شد. نکته اینکه قبل از ایجاد دوج کوین، از این کلمه (دوج DOGE) و تصویر سگ سیبا اینو برای شوخی‌های اینترنتی استفاده می‌شد. اینگونه بود که دوج کوین بزرگترین تفاوت خود را ارزهای دیجیتال دیگر را رقم زد و بدون آن که هدف خاصی در بازار داشته باشد و یا به دنبال توسعه و گسترش خود باشد، در دته میم کوین‌ها و یا همان سکه‌های طنز (شوخی) وارد دنیای ارز دیجیتال شد.
نکته دیگر اینکه تیم دوج کوین برای این ارز دیجیتال، از کد لاکی کوین استفاده کرده بودند که در آن زمان رمزارزی شناخته شده در بازار بود. با این وصف می‌توان گفت که دوج کوین به نوعی از لاکی کوین فورک شده است. البته این مسئله اصلاً عجیب نیست وقتی بدانیم که لاکی کوین خودش از لایت کوین فورک شده بود و لایت کوین هم پیشتر از آن از بیت کوین. نکته اینکه لاکی کوین برعکس بیت کوین و لایت کوین، پاداش ثابتی برای ماینرها نداشت و از سیستم پارداش تصادفی بهره می‌برد. این یعنی مشخص نبود هر ماینر چقدر پاداش (از صفر تا هزاران واحد) دریافت خواهد کرد.
ایلان ماسک در این مدت باعث شده تا 3 ارز دیجیتال بیت کوین، دوج کوین و شیبا اینو بیشتر از دیگر ارزهای دیجیتالی در بازار جدید به راه افتاده، مورد توجه قرار بگیرند. ارزهایی که هر کدام مزایا و معایب خاص به خود را دارند، اما مسئله اصلی اینجاست که توجه فردی مانند ماسک باعث شده تا آنها به نسبت دیگر ارزها، گمنام نمانند و نام آنها در عموم کشورها مطرح شود. این ارز که حالا یکی از ارزهای مهم به شمار می‌رود، این اجازه را به مخاطب می‌دهد که به صورت آنلاین بتواند تبادل مالی داشته باشد. ارزی که در سال 2013 ایجاد شد و از همان زمان تا امروز با استقبال همراه بوده است. یکی از مشکلات اصلی ارزهای دیجیتال، فراموشی و امکان هک شدن است که چند سالی می شود با ابداع کیف پول و بعضاً قفل‌های سخت‌افزاری دیگر به یکی از امن‌ترین محل های سرمایه گذاری تبدیل شده اند اما نکته قابل توجه درباره دوج کوین این است که اولین بار بیلی مارکوس و اورگان و جکسون پالمر از آن به عنوان یک شوخی نام بردند اما این شوخی، حالا به یکی از ارزهای مهم این عرصه تبدیل شده است.
استخراج دوج کوین
علاوه بر آنچه گفته شد، باید دانست که دوج کوین هم مانند بیت کوین بر اثبات کار یا همان استخراج استوار است. تنها تفاوت این است که در بیت کوین با هدف مشخص، تنها ۲۱ میلیون واحد استخراج خواهد شد اما این محدودیت وجود ندارد (به دلیل ترویج استفاده از آن به عنوان پول و روش پرداخت) و به صورت نامحدودی استخراج شده و می‌شوند. در این بین البته برخی از کارشناسان اعتقاد دارند که سیاست نامحدود بودن استخراج، دوج کوین را به یک ارز دیجیتال تورمی تبدیل می‌کند.
دوج کوین برای استخراج وابستگی بالایی به شبکه لایت کوین دارد و این یعنی ماینرهای دوج کین برای استخراج این ارز باید حتماً لایت کوین استخراج کنند تا در ضمن آن مقداری هم دوج کوین نصیبشان شود. این موضوع یعنی اینکه نحوه کار بیت کوین، لایت کوین و دوج کوین شبیه هم است و تفاوت آنها با یکدیگر در زمان لاک و عرضه محدود می‌شود چون به صورت پی در پی ایجاد شده‌اند؛ دوج کوین از کد لایت کوین، لایت کوین از کد بیت‌کوین.
با این حال، حامیان و کاربران این ارز دیجیتال بسیار زیاد هستند بطوریکه در همان یک ماه ابتدای معرفی پروژه، وبسایت دوج کوین به بازدید بیش از یک میلیون نفری رسید. طرفداران دوج کوین البته مثل هواردان تیم‌های فوتبال لیگ بریتانیا، بسیار دوآتیشه و پرشور هم هستند. آنها بعضاً تصاویری از خود منتشر می‌کنند که نشان می‌دهد لوگوی این ارز دیجیتال را حتی به در و دیوار و وسایل محل کار و خانه خود هم چسبانده‌اند. اما واقعاً چرا این شوخی انقدر بین مردم محبوب شد و نه تنها بسیاری از فعالان بازار را به خود جذب کرد بلکه نظر بسیاری از مردم را که در کسب‌وکارهایی غیر از ارز دیجیتال فعالیت می‌کردند نیز به خود جلب کرد.
