شاید ارز دیجیتال بتواند با رفع نقایص اقتصاد سنتی، در دوران پساپول و پسادلار، گونهای دیگر از مبادله کالا به کالا را ایجاد کرده و ترویج کند و جهان آینده شاهد روزی باشد که هر کالا با ارز مختص به خود فروخته، خرید و یا مبادله شود. این مهم البته به قوانین و مقررات دقیق و نظاممندی احتیاج دارد چراکه در این نوع اقتصاد و رفتار مالی، هیچ ارزش واحدی بریا مقایسه ارزهای مختلف وجود نخواهد داشت و این به مراتب کار را سختتر میکند اما همین که افراد میتوانند کالای خود را بدون ارزشگذاری پول و بدون داد و ستد پولی واحد، مبادله کنند، شاید اقدامی جذاب باشد.
بلاک چین از دو کلمه Block و Chain ساخته شده و یک سیستم امن برای حفظ و نگهداری اطلاعات مختلف است و میتوان با استفاده از آن فضایی امن برای ثبت و نگهداری اطلاعات ایجاد کرد. در واقع در هر بلاک، اطلاعات خاصی وجود دارد که در دسترس همه اعضای شبکه ات. نکته مهم درباره بلاک چین این است که اطلاعات آن با همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته میشود و همه افراد به همه اطلاعات دسترسی دارند؛ در نتیجه امکان هیچ دخل و تصرفی وجود ندارد. این مفهوم همزمان با تولد بیت کوین گسترش پیدا کرد چراکه این ارز دیجیتال به عنوان رهبر بازار رمزارزها، این این فناوری برای حفظ اطلاعات خود بهره برد.
اطلاعات در بلاکها ثبت میشوند و بلاکها با هم به صورت زنجیرهای مرتبط میشوند. این زنجیره، بلاک چین را تشکیل میدهد.
کیف پول در دنیای ارز دیجیتال، فضایی است که در آن امکان نگهداری ارز دیجیتال و توکنهای مختلف فراهم است. کیف پولها به چند دسته تقسیم میشود که عبارتند از: کیف پول موبایل مثل Atomic، کیف پول دسکتاپ مانند MetaMask، کیف پول کاغذی، کیف پول وب مانند MyEtherWallet و کیف پول سختافزاری مانند Ledger؛ البته باید بدانید که منظور از کیف پول Gustodial یا متصدی در واقع کیف پول صرافی یا همان کیف پولهایی است که در آنها کلید خصوصی کیف پول فرد در اختیار صاحب صرافی و یا شخص دیگری قرار میگیرد.
افرادی که در حوزه ارز دیجتال فعالیت میکنند، برای دارایی خود دو راه دارند. کاربر بعد از خرید ارز دیجیتال به هر میزان و مقدار که باشد، تنها دو راه دارد؛ میتواند آن را در کیف پول شخصی و یا کیف پول صرافی خود نگهداری و محافظت کند. نکته مهم این است که به دلیل کارمز در هر تراکنش، اگر فرد تریدر باشد و قصد داشته باشد در بازار فعالیت مدام کند، بهتر است ارز دیجیتال خود را در کیف پول صرافی نگهداری کند تا مجبور نشود هر بار و برای هر تراکنش، کارمزد بپردازد زیرا اگر ارز دیجیتال در کیف پول صرافی باشد، فرد میتواند هر بار خیلی راحت و بدون کارمزد، تراکنش خود را انجام دهد. با این حال اگر فرد قصد دارد که دارایی خود را برای مدت زمان طولانی نگهداری کند، خب تبعاً استفاده از کیف پول شخصی راه مناسبتری است.
به نظر میرسد که جهان ارزهای دیجیتال در میان دریایی از اخبار خوب و بد و روندهای صعودی در حال تکامل است، در این میان پروژهای ظاهر میشود که بر خلاف جزر و مد دریا، شنا میکند. این ریپل است که از زمان شروع به کار، با مشکلات زیادی با کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا(SEC) روبرو شد. مشکلات آنقدر زیاد است که آیندهی آن در خطر به نظر میرسد با این حال این پروژه همچنان در سطح 10 پروژه برتر ارزهای دیجیتال از نظر ارزشگذاری بازار ثابت ماندهاست.
از طریق این مقاله ما سعی خواهیم کرد در مورد این ارز مجازی بیشتر صحبت کنیم تا دید شما نسبت به آن بیشتر شود و به دنبال این خواهیم بود که از خود بپرسیم آیا سرمایه گذاری روی این ارز دیجیتال هنوز در سال 2021 منطقی است یا خیر.
یک شبکه همتا به همتا غیرمتمرکز است که پروتکل پرداخت دیجیتالی را در اختیار موسسات مالی قرار میدهد و حتی اگر بخواهید وجوه دلاری معمولی یا ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین را بفرستید، امکان انتقال یکپارچه پول دیجیتالی را فراهم میکند و توکن خود را به نام (XRP) دارد. ریپل از نظر ارزش بازار، در حال حاضر چهارمین دارایی بزرگ رمزنگاری شده است و یکی از ویژگیهای آن، این است که همه توکنها از قبل استخراج شده است.
ریپلنت (RippleNet) که توسط شبکهای از سرورها پشتیبانی میشود، یک پلتفرم منبع باز است که به گونهای طراحی شده که تراکنشهای مالی مقرون به صرفهتر و سریعتری را فراهم میکند. توکن XRP برای انتقال ارز در این شبکه طراحی شده است. در واقع این شبکه به عنوان واسطهای برای صرافیها عمل میکند و به کاربران اجازه میدهد هم ارزهای فیات و هم ارزهای دیجیتال را بخرند و بفروشند.
برای هر گونه اقدام و فعالیتی در حوزه ارز دیجیتال در گام اول باید به یک صرافی مراجعه کرد. از این لحاظ، حوزه ارز دیجیتال هم مثل حوزه پول سنتی است چراکه دقیقا همان روند باید در خرید و فروش و معامله ارزهای دیجیتال نیز طی شود تا فرد معاملهگر بتواند دارایی خود را افزایش دهد. تنها تفاوت در این بخش این است که صرافیهای ارز دیجیتال به دلیل مهیت این نوع ارز (دیجیتال بودن آن) یا سایت هستند و یا در در قالب اپلیکیشن موبایل خدمات خود را به کاربر ارائه میدهند و معاملهگر تنها از این طریق است که میتواند با صرافی کار کند.
برای استفاده از صرافی اما در گام اول باید در آن ثبتنام کرد؛ کاربر با این اقدام میتواند ارز دیجیتال خود را به پول ملی کشورش بخرد و یا در قابل دریافت پول ملی، ارز دیجیتال خود را به فروش برساند. برای ثبتنام هم نیازی به حضور فیزیکی نیست و فقط کافیست فرد به سایت یا اپلیکیشن رفی ارز دیجیتال مراجعه کند. در واقع فعالیت رد حووزه ارز دیجیتال در تمام ابعادش و از صفر تا صد، بدون نیاز به حضور فیزیکی و تنها با مراجعه اینترنتی از دو راه سایت و اپلیکیشن صرافیهای ارز دیجیتال انجام میشود و فرد در یک بستر مجازی (که میتواند سایت یا اپلیکیشن باشد) با استفاده از پول ملی کشور خود، در حوزه و بازار ارز دیجیتال خرید، فروش و معامله میکند.
موضع صرافیهای ارز دجیتال در قبال مشتری هم متنوع است. در این مورد هم صرافی ارز دیجیتال عملکردی شبیه صرافی پول سنتی و رایج دارد به اینصورت که در برخی موارد خود صرافی ارز دیجیتال، مشتری ارز دیجیتال شما است و آن را در ازای پرداخت پول رایج و ملی از فرد خریداری میکند و از درآمد حاصل از فروش آن یعنی تفاوت بین خرید ارز دیجیتال از شما و فروش آن به فرد دیگر، به درآمد میرسد و در برخی موارد نیز در ازای دریافت وجه رایج (پول ملی) به مشتری خود ارز دیجیتال میفروشند و در نقش یک فروشنده ظاهر میشوند. در برخی موارد که البته کم هم نیست، صرافیها به عنوان واسطه بین دو معاملهگر ظاهر میشوند و ارز دیجیتال دیگری را در ازای پرداخت پول ملی به فرد دیگری میفروشند و بستر را برای معاوضه ارزهای دیجیتال دو معاملهگر آماده میکنند و تنها به درآمد واسطهگری یا کارمزد اکتفا میکنند که البته برای ما ایرانیها که به دلیل تحریم، محدودیتهای متعددی برای فعالیت در بازار ارز دیجیتال داریم، بهترین نقطه شروع استفاده از صرافیهای داخلی و ایرانی است چراکه آنها لااقل قواعد بازی در ان زمین ناهموار را میدانند و میدانند چطور میشود در شرایط تحریم، بستر لازم برای فعالیت رد حوزه ارز دیجیتال را فراهم کرد؛ البته که صرافیهای ایرانی کارکردهای بسیار بالا و مطلوبی دارند به طوریکه میتوان در آنها به راحتی در ازای پرداخت ریال، بیت کوین، اتر، تتر و سایر ارزهای دیجیتال اصلی بازار ارزهای دیجیتال را خرید، فروخت و یا معامله کرد بدون آنکه از ریسک بالای تحریم، استرسی به معاملهگر وارد شود.
در این قسمت به تاریخچه ریپل از آغاز به کار آن در سال 2012 تا به امروز خواهیم پرداخت.
داستان در واقع در سال 2004 آغاز میشود. رایان فوگر به دنبال طراحی یک سیستم پولی غیرمتمرکز بود که در آن افراد و جوامع بتوانند ارز خود را ایجاد کنند. در سال 2011، جد مککالب توسعه پروتکلی را آغاز کرد که بعداً به پروتکل اثبات اجماع ریپل تبدیل شد. نقل قولهای اولیه در مورد این ارز دیجیتال بسیار کم است. با توکنی که هنگام راه اندازی حتی 0.01 یورو هم ارزش نداشت. در سال 2013، پروژه، بودجهای دریافت کرد.
در دسامبر 2014، توکن اولین افزایش قیمت خود را تجربه کرد و برای چند روز به بالای 0.03 دلار صعود کرد، سپس شروع به تمرکز در بازار بانکی نمود. به همین دلیل است که بعداً به عنوان "بانکهای رمزنگاری" شناخته شد. و یک مرحله نزولی، آهسته اما پیوسته را برای چندین سال، تا سال 2017 را پیمود. البته زمانی که افراد نام ریپل را میشنیدند گمان میکردند همان XRP است. البته این تصور خارج از ذهن نیست چرا که وقتی کسی بیت کوین را خریداری میکند همه چیز به نام بیتکوین ثبت شده است ولی این ارز دیجیتال در واقع نام یک شرکت یا نهاد مالی در سانفرانسیسکوی امریکاست که کار آن طراحی محصولات مختلف برای بانکها و موسسات مالی است و XRP یکی از محصولات این شرکت میباشد ولی با گذشت چندین سال همچنان اکثر افراد XRP را با نام ریپل میشناسند. این شرکت شبکهای طراحی کرد که در آن امکان نقل و انتقال پول در سراسر جهان به صورت غیرمتمرکز امکانپذیر شد.
این محصول از یک مرکز کلی غیر متمرکز در ریپل به نام ریپلنت استفاده کرد ولی ارز دیجیتال XRP در آن هیچ نقشی نداشت. اما شبکهی دیگری به نام Xrapid به وجود آمد که به بانکها در نقدینگی کمک میکرد و در آن از ارز XRP استفاده کرد با این وجود نوسانات این ارز نگرانیهایی را برای مشتریانش به وجود آورد. اما همچنان صد موسسه مالی از XRP استفاده میکنند.
هدف ریپل ایجاد یک شبکه پرداخت و ارتباطی امن و غیرمتمرکز برای موسسات مالی و بانکها بود که این هدف با هدفی که بیتکوین داشت کاملا در تضاد بود چرا که بیت کوین با هدف تراکنشهای همتا به همتا و حذف واسطهها و بانکها روی کار آمده است در حالی که این سیستم بر این عقیده بود که بانکها به خودی خود بد نیستند و فقط نحوه انجام کار آنهاست که باعث ایجاد مشکلات پرداختی و انتقال پول میشود. این ارز دیجیتال رویکرد دیپلماتیکتری نسبت به سایر ارزهای دیجیتال اتخاذ کرده است. او به جای تلاش برای جایگزینی کل سیستم بانکی و پرداخت ، سعی کرد راهی را برای تسهیل پرداختهای سریع و ارزان از طریق یک پلتفرم غیرمتمرکز ارائه دهد. هدف اصلی آن اجرای پروتکل مبادله دارایی و پرداخت حواله است که مانند سیستم سنتی سوییفت Swift عمل میکند. بنابراین راه حل مشابهی برای انتقال امن بینالمللی پول و در عین حال حذف واسطه ها ارائه میدهد.
بر کسی پوشیده نیست که سیستم پرداخت بینالملی کنونی بیش از حد پراکنده است و باعث تاخیر و ناامیدی کاربران میشود. مردم باید مراحل زیادی را برای انجام پرداختهای برون مرزی طی کنند و این تراکنشهای روزمره هزینه زیادی را برای آنها در بر میگیرد. البته لازم است زمانهای انتظار طولانی را نیز ذکر کنیم. ریپل بستری را برای تراکنشهای مالی فوری، قابل اعتماد و ارزان برای حل مشکلات سیستمهای پرداخت امروزی فراهم میکند. بیش از 300 ارائه دهنده در بیش از 40 کشور این پلتفرم پرداخت نوآورانه و مبتنی بر شبکه را پذیرفتهاند.
این ارز برخلاف دیگر ارزهای دیجیتال، مبتنی بر فناوری بلاکچین نیست. سکههای XRP استخراج نمیشوند و برای اعتبارسنجی تراکنشها، هیچ مدرکی مبنی بر معتبر بودن سهام آن وجود ندارد. برای پردازش و تایید این موارد، یک فناوری اختصاصی به نام الگوریتم توافق پروتکل ریپل (RPCA) ایجاد و ثبت شدهاست. این بدان معنی است که برای تایید یک تراکنش، همه نودهای شبکه باید به اتفاق آرا توافق کنند. این یکی از دلایلی است که تراکنشهای آن نسبتاً ارزان هستند و در مقایسه با تراکنشهای استفاده از بیت کوین از انرژی کمتری استفاده میکنند.
برای اطمینان از تراکنشهای بیعیب بین دو طرف، این ارز به رسانهای به نام Gateway متکی است که به عنوان یک پیوند اعتماد برای هر یک از طرفین عمل میکند. همین رسانه همچنین تمام اشکال ارز را با استفاده از RippleNet به آدرسهای عمومی ارسال و دریافت میکند. مشاغل و افراد میتوانند با ثبت نام و راهاندازی پلتفرم به آنها اجازه دهند تا به عنوان یک واسطه برای کامل شدن مبادلاتشان عمل کنند. سکههای XRP به عنوان یک ارز، به صورت درگاهی مستقل برای ارزهای دیجیتال یا ارزهای فیات عمل میکنند. سیستم به گونهای طراحی شدهاست که غیرمتمرکز باشد. در واقع هیچ سرویس یا مرجع مرکزی وجود ندارد که سیستم پرداخت را مدیریت کند.
بلاک چین از دو کلمه Block و Chain ساخته شده و یک سیستم امن برای حفظ و نگهداری اطلاعات مختلف است و میتوان با استفاده از آن فضایی امن برای ثبت و نگهداری اطلاعات ایجاد کرد. در واقع در هر بلاک، اطلاعات خاصی وجود دارد که در دسترس همه اعضای شبکه ات. نکته مهم درباره بلاک چین این است که اطلاعات آن با همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته میشود و همه افراد به همه اطلاعات دسترسی دارند؛ در نتیجه امکان هیچ دخل و تصرفی وجود ندارد. این مفهوم همزمان با تولد بیت کوین گسترش پیدا کرد چراکه این ارز دیجیتال به عنوان رهبر بازار رمزارزها، این این فناوری برای حفظ اطلاعات خود بهره برد.
اطلاعات در بلاکها ثبت میشوند و بلاکها با هم به صورت زنجیرهای مرتبط میشوند. این زنجیره، بلاک چین را تشکیل میدهد.
آیا ریپل پول واقعی است؟
هیچ پاسخ سادهای برای این سوال وجود ندارد که آیا میتوان از XRP برای خرید محصولات و خدمات استفاده کرد. در واقع در حال حاضر این ارز دیجیتال راهی برای پرداخت تراکنشها درRippleNet است. البته برخی از شرکتها هستند که XRP را به عنوان وسیله پرداخت میپذیرند مانند کریپتوش.پر Cryptoshopper))، بلاکچین کافی Blockchain Coffee)) و ... با این حال، در مقایسه با برخی از رمزارزهای پایه محبوبتر مانند بیت کوین و اتریوم، ریپل این موقعیت غالب را در بازار ندارد. یکی از دلایل مهمی که نتوانست خود را به عنوان یک ارز تثبیت کند این است که خود توکن سعی نمیکند یک ارز جایگزین مناسب باشد. این توکن اساساً یک توکن واسطه است که مبادله سایر ارزها از جمله ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال را تسهیل میکند.
هزینهها و شارژ
یکی از مزایای مهم XRP هزینه تراکنش پایین آن است که به طور کلی ثابت میماند. میانگین هزینه تراکنش، تا زمان نوشتن این مقاله، 0.0001 دلار است که بسیار مقرون به صرفه است، به ویژه با توجه به اینکه شبکه، امکان پرداختهای بینالمللی را میدهد. اگر شبکه بسیار شلوغ باشد، هزینهها میتواند تا 0.0004 دلار افزایش یابد که هنوز هم تقریباً هیچ است. حتی بالاترین کارمزد تراکنشها در این شبکه در زمان جهش در جولای 2019 به سختی 5 سنت بود.
به خاطر داشته باشید که اینها هزینههای تراکنش در شبکه ریپل است. اگر به دنبال خرید یا فروش توکنهای XRP از طریق پلتفرمهای معاملاتی یا صرافیهای رمزنگاری هستید، ممکن است از شما کارمزد و کمیسیون بیشتری دریافت کنند. به طور معمول، این صرافیها برای هر خرید و فروش کمیسیون دریافت میکنند، در حالی که شما باید هزینههای برداشت را نیز متحمل شوید. این کارمزدها، کمیسیونها و هزینهها ثابت نیستند و به عوامل زیادی از جمله میزان XRP که معامله میکنید، منطقهای که در آن زندگی میکنید، ساختار هزینه پلتفرمی که استفاده میکنید و غیره بستگی دارد.