رئیس کمیته اقتصاد مجلس شورای اسلامی، مجتبی توانگر در نهمین همایش بانکداری و نظام پرداخت کشور بیان کرد که باید باید راهکارهای دقیق قانونی برای ساخت، انتشار، نگهداری و مبادله‌ی رمزارزها تعریف شده و همچنین فضا را برای تحقیق و توسعه و تجاری‌سازی امکانات مختلف مبتنی بر بلاک‌چین با حمایت قانونی فراهم آورد.
وی در ادامه افزود: بانکداری الکترونیک و نظام پرداخت در سال‌های گذشته رشد خوبی در کشور داشته است. تا جایی که مقایسه زیرساخت‌ها و شیوه‌های الکترونیکی ارائه خدمات با 10 یا 15 سال گذشته سرعت رشد بالایی را از خود نشان می‌دهد.
توانکر معتقد است رمزارزها و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز واقعیتی غیرقابل انکار برای امروز و آینده در کشورمان، ایران است.
توانگر همچنین گفت: امروزه اکثر قریب به اتفاق پرداخت‌های کشور در شبکه پرداخت الکترونیکی کشور رخ می‌دهد و زیرساخت‌های بانکداری و تبادلات مالی ما توان پوشش این حجم از درخواست‌ها را دارد که همه‌ی این‌ها نتیجه سال‌ها تلاش تیم‌ها و شرکت‌های فعال در این حوزه با حضور مهندسان ماهر و اقتصاددانان اندیشمندی است که توسعه سامانه‌های هسته مدیریت و پردازش حساب‌ها و تراکنش‌ها و مدیریت تراکنش‌ها و پرداخت‌ها را در داخل کشور بومی‌سازی کرده‌اند. این رشد در مقایسه با دیگر کشورها نیز در وضعیت مناسبی قرار دارد چه در حوزه حجم و پوشش خدمات بانکداری الکترونیک و چه در دانش توسعه زیرساخت‌های نرم‌افزاری. وجود چنین وضعیتی در کشور مسئولیت ما را در قبال آن سنگین‌تر خواهد کرد، چراکه نه تنها سرعت رشد آن نباید کم شود که حتی باید فرصتی فراهم شود تا ایران را به موقعیتی برای نقش‌آفرینی بین‌المللی در عرصه‌ی فناوری‌های مالی تبدیل کند.
وی در ادامه افزود: مجدانه پیگیریم تا در برنامه هفتم توسعه نسبت به شناسایی رمزارزها اقدام کرده و دولت را مکلف کنیم که در یک بازه‌ی مشخص لایحه‌ی کاملی را برای قانون جامع رمزارزها و بلاک‌چین ارائه دهد.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در پایان بیان کرد: انقلاب صنعتی چهارم فصل جدید در پیشرفت بشر است؛ فصلی که با افزایش دسترسی به مجموعه‌ای از فن‌آوری‌های خارق‌العاده از جمله هوش مصنوعی، فین‌تک و تعامل بین آنها میسر شده است. این انقلاب که هنوز در مراحل ابتدایی است فرصت‌ها و مسئولیت‌هایی بر دوش بشر می‌گذارد تا نه فقط طراحی فن‌آوری جدید، که شیوه‌های چابک‌تری را برای حکمرانی و ارزش‌های مثبت شکل دهد که نحوه زیست، کار و ارتباطمان با یکدیگر را عمیقا دگرگون می‌کند تا بشر مطلوبیت بیشتری به‌دست آورد نه اینکه گرفتاری را مضاعف کند.
